วิบัย ๔ อย่าง : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 6 / 117

ભૈ ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 289 รูป ๕ อย่าง ชื่อโคจรคาฬิกรูป เพราะมีความเป็นธรรมชาต อันวิญญาณตั้งอาศัยแล้ว รับอารมณ์นั้น ๆ เป็นสภาพฯ รูปนอกนี้ คือ รูป ๒๓ อย่าง

เนื้อหาในหน้าที่ 289 พูดถึงรูปแบบและข้อคิดในอภิธัมมัตถสังคหะ ซึ่งอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างจิตกับรูปเข้าไว้ โดยใช้ศัพท์และแนวคิดที่อธิบายคุณธรรมที่สำคัญ เช่น โคจรคาฬิกรูป และอวินิพโภครูป เพื่อให้เข้าใจ

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 319 ด้วยอำนาจความพอใจในรูปภพและอรูปภพ ชื่อว่าภวาสวะ ได้แก่ความ ติดใจในฌานฯ ความกำหนัด เฉพาะที่สหรคตด้วยสัสสตทิฏฐิ ท่าน สงเคราะห์ลงในภวา

ในอภิธัมมัตถสังคหบาลีได้อธิบายเกี่ยวกับความกำหนัดซึ่งหมายถึงการติดใจในรูปภพและอรูปภพ โดยรวมถึงการกำหนัดในฌานและความพอใจที่นำไปสู่สัสสตทิฏฐิ ในบทนี้ยังกล่าวถึงทิฏฐิ ๖๒ อย่าง และอวิชชาที่ผูกพันสัตว์ทั้ง

ประโยค - พระตรีมาทัพถูกฉลายแปล ภาค ๙ หน้าที่ 109 วิธีแล้ว เพราะความที่น้ําที่อันเขาปิดช่องทั้งหลายวิดแล้ว เป็นเรือที่ เขา ไม่อับปางในมหาสมุทร ย่อมแผ่นไปถึงท่าได้ฉันใด: เรื่อคือ อันเธอวิดแล้ว เพราะความ

บทนี้กล่าวถึงการตัดขาดจากเครื่องผูกต่างๆ เพื่อบรรลุถึงพระนิพพาน โดยอ้างถึงการที่น้ำนำพาเรือเดินทางถึงฝั่งได้ และการอ้างถึงภาวะของการตัดขาดจากราตะและโทสะ ซึ่งนำไปสู่การบรรลุพระอรหันต์ รวมถึงการแสดงถึงก

ประโยค - ปฐมมันปาสักษาแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 213 [บทสรุปปฏิภาณ] คำว่า "ถูกของท่านผู้มีอายุทั่งหลาย ธรรม คือ ปาราชิก ๔ ข้ามเขาถึงนี้สุดแล้วแฉ เป็นคำแสดงถึงปาราชิกที่บ่งแสดง ในปาราชิกทุกสี่นี้นั้นแล แต่ปร

บทความนี้ศึกษาเกี่ยวกับปาราชิก ๔ และอธิบายถึงลักษณะของกลุ่มภิกษาและภิกษุณีที่เกี่ยวข้องกับปาราชิก รวมทั้ง ๒๔ ประเภทที่กล่าวถึงในพระบาลี และความแตกต่างระหว่างผู้มีสภาวะวัตถูวิบัติ เมื่อทำการบรรพชาก็ต่า

ประโยค - วิกฤติธรรมชาติภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หมายเลข 205 "ลูกโป่งดูปาทะ สัญญาเกิดขึ้นก่อน ญาณจึงเกิดภายหลัง" ในสูตรสูตรครสเรียกวา "ปริติธิปัญญานิ่งคะ-องค์องค์ผู้ประกอบ ความเพียรเพื่อความบริสุทธิ์ โดยสู

ในการนำเสนอครั้งนี้เกี่ยวกับวิกฤติธรรมชาติในภาคที่สาม ตอนที่สอง ซึ่งแสดงถึงความสำคัญของปริติธิปัญญาและวิปัสสนา โดยมีการอ้างอิงถึง สูตรต่างๆ ที่ช่วยเสริมสร้างความบริสุทธิ์และการปฏิบัติธรรมกรรมในพระพุทธ

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 360 ว่าอายตนะ ฯ อายตนะ ๖ และอายตนะที่ ๖ ชื่อว่าสฬายตนะ ผัสสะ ที่เป็นไปในทวาร ๖ ด้วยอำนาจแห่งจักขุสัมผัสเป็นต้น ชื่อว่าผัสสะ ฯ เวทนามี ๓

ในหน้าที่ 360 ของอภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา กล่าวถึงอายตนะ ๖ และการรับรู้ผ่านสัมผัส การแบ่งประเภทเวทนาเป็น ๓ ประเภท รวมถึงการจัดประเภทตัณหาและอุปาทาน โดยอธิบายเกี่ยวกับความแตกต่างระ

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 388 กาล ด้วยสามารถแห่งธรรมประกอบด้วยอดีตกาล ๕ อย่าง ด้วยอำนาจ อนันตรปัจจัย สมนันตรปัจจัย อาเสวนปัจจัย นัตถิปัจจัย และวิคตปัจจัย แห่งกรร

ในเนื้อหาได้กล่าวถึงความหมายและหน้าที่ของกาล ซึ่งประกอบด้วยอดีต ปัจจุบัน และอนาคต รวมถึงการแสดงถึงปัจจัยที่สำคัญต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับกรรมและธรรม นอกจากนี้ยังได้กล่าวถึงบัญญัติและการแยกแยะนามและรูป รวมถึ

ประโยค๑ - บาลีไวยกรณ์ วจีวิภาค สมาสและตัทธิต - หน้าที่ 135 ตัทธิต [๑๐๒] ปัจจัยหมู่หนึ่ง เป็นประโยชน์เกื้อกูลแก่เนื้อความย่อ สำหรับใช้แทนศัพท์ ย่อคำพูดลงให้สั้น เรียกง่าย ๆ เหมือนคำว่า " สยาม ชาโต เกิด

ในเนื้อหานี้ได้กล่าวถึงตัทธิตในบาลีไวยกรณ์ ซึ่งเป็นปัจจัยที่ช่วยเกื้อกูลแก่เนื้อความ โดยเฉพาะในส่วนของสามัญญูตัทธิตที่มีการแบ่งออกเป็น 13 ประเภท ได้แก่ โคตตตาธิต ตรายาทิต ราคาทิต และอื่นๆ ข้อมูลเหล่าน

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วากยสัมพันธ์ - หน้าที่ 219 เวรชาย วิหรติ มหิตา ภิกฺขุสเซน สทฺธี (๑๕๓) บทนามนาม ที่ประกอบด้วยจตุตถีวิภัตติ ใช้ในอรรถ ๓ อย่าง เข้ากับกิริยา เรียกชื่อเป็นอย่างเดียวกันว่า สมุปทาน ดั

บทนี้กล่าวถึง บทนามนาม ในบาลีไวยากรณ์ ซึ่งจะมีการแบ่งออกเป็นหลายประเภทตามวิภัตติ โดยมีการใช้อรรถที่แตกต่างกันออกไป เช่น การให้ การส่งไป และการประทุษร้าย รวมถึงการใช้บทนามนามที่ประกอบด้วยปัญจมีและฉัฏฐี

ประโยค - มังคลัตถาในนิบล เล่ม ๕ หน้า ๒๗ ทั้งหลาย ประกอบด้วยการพิจารณาตามสมควร การพิจารณาทั้งหลาย อันมีความมักเข็มนั้นเป็นมูล ดังทราบว่า เหตุปราถความเพียร ๔ อย่าง [๔๕] บุคคลทราบเหตุของผู้เกี่ยวครั้น

เนื้อหาในมังคลัตถาเล่ม ๕ กล่าวถึงการพิจารณาความเพียรของบุคคลที่เกี่ยวพันกับการฝึกฝนตามหลักทางพุทธศาสนา โดยเน้นความสำคัญของการพิจารณาเหตุปราถความเพียร ๔ อย่าง และการฝึกฝนด้วยการเอาใจใส่ ในการตั้งความเพ

ประโยค) - ปฏิมสนัปาสาทการณ์ ๓ - หน้า ๘๖ หรืออาทรปัจจุบัน ยังไม่ทันถึงกาลกำหนดไว้ ย่อมดับไปในระหว่าง เทียว ด้วยประกาศใด บุคคลอาจปลุ้มแม่ซึ่งหมวดสอนแห่งชีวิตทิ้งที่ เป็นส่วนติปัจจุบัน และอีกรอตอนนั้นได้

เนื้อหาเกี่ยวกับการทำความเข้าใจและการศึกษาในเรื่องชีวิตนิติรย์ ซึ่งมีความสำคัญต่อการปฏิบัติและการพิทักษ์ชีวิต พร้อมทั้งอภิปรายถึงการประกาศต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับปัญหาทางจิตใจและการดำรงชีวิต โดยเฉพาะการ

ประโยค - วีดิทมีรครแปลก ๓ ดอก ๑ หน้า ๑ ๒ ๓ ๕ ๒ สัมผัสสาวเวทนา แตโดยประเภท ทรงกันว่ามีถึง ๔๕ เพราะ ความที่มีสัมปุญญัติจัด ๕๔ คง แต่ในเวทนาหล่านั้น เวทนา ๑๒ ที่ ประกอบกับวิบากจิตเท่านั้น ท่านกล่าวว่า

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์เวทนาในพระพุทธศาสนา โดยเน้นที่การศึกษาสัมพันธ์ระหว่างเวทนาแต่ละประเภทและสาระสำคัญเกี่ยวกับต้นตอของเวทนาในปัจจุบัน จุดเน้นอยู่ที่เวทนา ๑๒ ที่ประกอบด้วยวิบากจิต และการเชื่อมโย

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 276 ให้รู้ ( ด้วย ) บ้าง เพราะเหตุนั้น จึงทรงพระนามว่า พุทโธ ด้วยเหตุ ดังกล่าวมาฉะนี้เป็นอาทิก็ได้ ก็แลเพื่อให้รู้ความข้อนี้ชัดนัยแห่งบาลี นิเทศก็ดี นัยแ

บทนี้อธิบายความหมายของชื่อ 'พุทโธ' ซึ่งหมายถึงผู้ที่ตรัสรู้สัจจะและนำสัตว์ให้รู้ ส่วนคำว่า 'ภควา' เป็นคำเรียกพระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้มีพระคุณสูงสุด เป็นครูผู้สั่งสอนจากอุดมการณ์ต่างๆ คำว่า 'ภควา' มีการย

ประโยค - อภิปรายลำไวยากรณ์ สาทาและตัทธิ - หน้า 55 แทน จิต ศัพท์ ซึ่งแปลว่า "ตั้งอยู่แล้ว" ซึ่งเป็นริยากัต [ ศัพท์ที่ปัจจุบันในทิศลองได้ ] คำอธิบาย มีความจเป็นหลักสำคัญ ผู้ศึกษาพิพากษาให้เมื่อ

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับความสำคัญของการใช้ศัพท์ในภาษาไทย โดยมีการแบ่งประเภทของศัพท์และอธิบายถึงหลักการในลำไวยากรณ์ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงอิทธิของศัพท์ที่มีการจัดแบ่งออกเป็น 13 หรือ 15 ประเภทตามคัมภีร์ต่

ประโยค -อธิบายลำไยบาวฤทธิ์ สมานและตัชจด - หน้าที่ 83 ทวิวิธี วิภาควิชา ทวิวิชา โดยส่วน ท. 2 ชื่อ ทวิวิชา. โสโจโจ้ ปลทน วิภาคเชน ปกโส โดยความจำแนก โดยบอก ชื่อ ปทโจ. สุดเตยน วิภาคเชน สุดโต โดยความจำแนก

เนื้อหานี้กล่าวถึงลำไยบาวฤทธิ์ในวิธีการต่างๆ โดยมีการอธิบายการจำแนกคำศัพท์ที่เกี่ยวข้อง เช่น ทวิวิชาและปัจจัยต่างๆ ที่ใช้ในวิชา รวมถึงตัวอย่างและความเข้าใจในวิธีการใช้ศัพท์ที่มีลักษณะคล้ายคลึงกัน โดยม

ประโยค- วิชาธรรมวินัย ภาค ๑ ตอน ๑ - หน้าที่ 6 [๔. ปัญญามีอิ๋ออย่าง] ปัญหาหมรรม (ข้อ ๔) ว่า "ปัญญามีอิ๋ออย่าง" มีวิชนาว่า โดยลักษณะคือความตรัสรู้สภาพแห่งธรรม ปัญญาอย่างดีจังหว่านั้น เป็น ๒ อย่าง โดย (

เนื้อหาเกี่ยวกับการเข้าใจปัญญาในวิชาธรรมวินัยแบ่งออกเป็นหลายประเภท เช่น โลเกะและโลคุตตร รวมถึงการจำแนกเป็นสาสละ อนาสะ และปัญญาในอริสัธ ๔ ที่มีการอธิบายความเชื่อมโยงกับชั้นเห็นและชั้นเป็น เราจะเห็นถึงค

อย่างเดียวกัน มันถึงจะดูดไปหากันได้ ลักษณะรูปทรงก็คล้ายๆ ผีนั่นแหละ แต่มีท่าทรีมกว่่า คือ สามารถแปลกกาย เป็นสัตว์ได้ แต่ผีแปลกไม่ได้ เช่น แปลก เป็นหมาดำ เป็นงู เป็นต้น ฤดูบางตัวแปลก ร่างได้มาก บางตัว

บทความนี้กล่าวถึงลักษณะของฤดูที่สามารถแปรกายเป็นสัตว์ต่าง ๆ ได้ เช่น หมาดำและงู โดยอธิบายถึงการเปลี่ยนแปลงในร่างและจิตใจของมนุษย์ที่เกิดจากฤดูชนิดนี้ รวมถึงลักษณะที่ชอบที่มืดและการมีสีสันที่หลากหลาย ด

ประโยค ์- มังคลดาถามเป็นแปล เล่ม ๓ - หน้าที่ ๑๗๙ กิการงดเว้นจากบาปนั้น อันข้าพเจ้ามนกล่าว จบ [แก้สูตรเมริย] [๑๒๖] วัตถุเป็นเหตุความมา ๑๐ อย่าง ดังขาสามารถ แห่งสูตร ๓ อย่าง และเมริ ๓ อย่าง ชื่อว่านา

เนื้อหาเกี่ยวกับการงดเว้นจากบาปและรายละเอียดเกี่ยวกับสูตรอาหารต่างๆ ที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ในวิภังค์ของสูตร โดยมีการกล่าวถึงสูตรแป้ง สูตรข้าวสุก สูตรใส่เชื้อ และสูตรผสมเครื่องปรุงต่างๆ การแบ่งประเภทของว

ประกโยค (ปฐมเทศนา) - ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค ๒ - หน้า 53 เป็นทางเครื่องถึงแห่งธรรม คือ ศีล วิปัสสนา ญาณและมรรค กล่าว คือสิทธิขาขึ้นจากเมฆอันนั้นด้วยอำนาจแห่งเนื้อความกล่าวแล้ว ถึงเนื้อความนี้ ทั้งทราบตา

เนื้อหานี้นำเสนอความเข้าใจเกี่ยวกับสิบทานในพระพุทธศาสนา โดยมีการแสดงให้เห็นถึงคุณค่าของทุกๆ สิ่งที่เกี่ยวข้องกับศีล วิปัสสนา และญาณต่างๆ รวมถึงอานาประโยชน์ ๑๐ อย่างที่เกิดจากการบัญญัติสิบทาน. พระผู้พร

ประโยค - วิชุทธิมรรคเปลาะ ๑๓ ตอนที่ ๓๔๓ [คาถาสังขปนามเป็นปัจจัยแห่งอายตนะที่เหลือ] ในปฏิคาหณะ๓๘ วิชนานาม เป็นปัจจัยแห่งอายตนะ๓๘ ที่เหลือ๔ อย่าง แม้ว่าบานาน ท่านก็ประกาศไว้เหมือน อย่างนั้น [ขยายคว

บทความนี้พูดถึงวิชุทธิมรรคเปลาะที่ ๑๓ โดยเฉพาะบทที่ ๓๔๓ ที่กล่าวถึงคาถาสังขปนามเป็นปัจจัยแห่งอายตนะที่เหลือ จากการอภิปรายเกี่ยวกับวิชนานามและปัจจัยต่างๆ เป็นการอธิบายถึงความสำคัญของนามและรูปในทางปฏิบั